Trapped

Stuck in a deep dark room
Chained to her own insecurities
By the manacles of her own fears
In the place that was once called her heart

There she lay, unknown to all
Her unspoken words and hidden emotions
Secluding her from the outer world

All she wanted was a ray...A ray of hope
A beacon of love...a speck of laughter
But she was chained to herself
Her wings cut off by her own beleifs

She tried to fend off the demons
The demons under her bed
Forgetting the larger ones that was inside her
Forgetting that she was her largest enemy

For her everyday was a battle
The battle to stay strong
And every night was a search
A search for the sleep that had been long lost

-anjana

THE UNSPOKEN

 A few hundred words
A  few thousand emotions
All it took was a few clicks
They were all gone....
Where to?God knows.....
All that remained was
A million unspoken words
A billion unknown emotions
A blank page
An unbearable numbness
And the few hundred pieces of a broken heart......

  ~Anjana

SHE'S GONE - S B AMALJITH

He fell in love

But she didn't.

Each time he thinks of getting over it,

He feels as if he is cheating on her.

Now he can barely breath.

With tears hiding in his smile.

Screams hiding in his laughter.

Shouts hiding in his forgiveness.

Fears hiding in his sleep.

Anger hiding in his love.

Regrets hiding in his confidence.

But then he thought

You only lost love,

Not your life.

So now with great effort

He tried to fall in love

All over again.

He then realised something.

You can marry anybody.

You can marry any number of times.

But you fall in love only once.

Call it God, Universe or anything,

Only that unseen power can help you

Marry the one you loved.

Now he warns everybody he meets

Don't suicide,

Don't do drugs,

Don't drink

Don't kill,

All you have to do

To kill yourself is

Fall in love.

As simple as that.

Now he is slowly burning to ashes

Slowly dying,

As if been injected with dimethylmercury.

Suffering of lost love.

Suffocated of regret.

And bleeding out of the wounds,

That she made in his heart.

His bleeding heart made him a poet

His bleeding heart made him a story teller

His bleeding heart made him a singer

His bleeding heart made him a painter

His bleeding  heart made him an artist

His bleeding heart made him an introvert

His bleeding heart made him a failure

His bleeding heart made him a philosopher

Now everybody asks him,

Why cant you try again.

But he will not.

He wants all of it

His memories

Her blushes

His sacrifices

Her touches

His pains

Her smiles

His tears

Her eyes

All of it 

To die within himself.

To die with himself.

As at least in that way

She would be his

Forever and ever.

MORTUARY DIARIES - S B AMALJITH

                                                       TALE 6

ഡിസ്സക്ഷൻ ടേബിൾ നമ്പർ 6 ലെ ആനന്ദ് വീണു.

അവനെ വീഴ്ത്തിയത് മുന്നിൽ കിടക്കുന്ന ശവശരീരം അല്ല, ഫോമലിന്റെ കടുത്ത മണം അല്ല, ശവത്തിൽ നിന്നും പൊടിഞ്ഞ ചോര അല്ല, ഒരു മനുഷ്യനെ കീറാനുള്ള പേടി അല്ല. അടുത്തുനിന്ന തട്ടകാരിയുടെ വിരൽ സ്പർശനം, അതാണ്.

അങ്ങനെ ഒരു പാഠപുസ്തകത്തിലും ഇല്ലാത്ത, മെഡിക്കൽ സയൻസ് ഒരിടത്തും പരാമർശിച്ചിട്ടില്ലാത്ത, ഒരു സ്കാനിംഗ് നും കണ്ടുപിടിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു മാരക രോഗത്തിന് അവൻ അടിമയായി.

എവിടെനിന്നോ വന്ന ഒരു കാറ്റ് അവളുടെ തട്ടത്തിലും തലയിലും കൺപീലികളിലും തലോടി കടന്നുപോയി. അവളുടെ തട്ടത്തിനടിയിൽ ഒളിച്ചുപതുങ്ങി കിടന്നിരുന്ന സൗന്ദര്യവും അതിലുപരി അവളുടെ വിശുദ്ധിയും ആ കാറ്റ് കാണാൻ കൊതിച്ചു. കൂടുതൽ ശക്തിയിൽ അത് ആഞ്ഞടിച്ചു. ഒത്തിരി ശ്രമങ്ങൾക്ക് ശേഷം, അത് വിജയിച്ചു.  പക്ഷേ മുടികാനാൻ കൊതിച്ച കാറ്റ് കരഞ്ഞുകൊണ്ട് തിരികെ മടങ്ങി. അ നട്ടുച്ചയ്ക്ക് അങ്ങനെ മഴ പെയ്തു. അപർണ സൂര്യനാരായണ വർമ്മ തട്ടമിട്ടത്തിന്റെ രഹസ്യം അങ്ങനെ ലോകമെങ്ങും അറിഞ്ഞു. ആനന്ദ് ആകട്ടെ അ രഹസ്യം അവന്റെ അസ്തികൽകും ഞരമ്പുകൾകും പേശികൾക്കും കൊടുത്ത ആഘാതത്തിൽ നിന്നും വിട്ടുമാറാതെ നോക്കി നിന്നു. അവനും കരഞ്ഞു.