"വരും കാലങ്ങൾക്കായ്"

ഞാൻ ആ വിത്ത് കുഴിച്ചുമൂടിയതല്ല

മറിച്ച് മനസ്സിന്റെ ആഴങ്ങളിൽ ഞാൻ

അത് നട്ടു വെച്ചിട്ടുണ്ട്....

കർക്കിടകം ജലം നൽകിയും

മീനവെയിൽ ഊർജം നൽകിയും

ആ വിത്തിന് കരുത്ത് പകരും....

വിത്ത് വളരും, പുൽക്കൊടിയായി

ചെറു ചെടിയായി, മരമായി, പടുവൃക്ഷമായി

അങ്ങനെ അങ്ങനെ....

ഒരു നാൾ പക്ഷികൾ ആ

വൃക്ഷത്തിൻമേൽ കൂടു കൂട്ടും....

ഒരു തലമുറ ആ മരത്തണലിനടിയിൽ

പഠിക്കും, പ്രണയിക്കും, പ്രതിഷേദിക്കും...

എന്റെ സ്പർശനമേറ്റ വിത്തിൽ നിന്നും

വസന്തം വിരിയുമ്പോൾ ഒരു പക്ഷേ

ഞാൻ മണ്ണിനെ പ്രണയിച്ച് മയങ്ങുകയവാം.....

എന്നാൽ എനിക്കൊന്നുറപ്പാണ്

എന്റെ പിന്നാലെ വരുന്നോർ ആ

ചിതറിക്കിടക്കുന്ന വസന്തത്തിന്റെ
പുഷ്പങ്ങൾക്ക് മുത്തം നൽകും...
           
               _dennisejs13@gmail.com